انگار که همیشه منتظر یک بسته باشی
یک جعبه، که اصلا نمی دانی چی توش می تونه باشه
اسم فرستنده هم نداشته باشه و تو مدام تا بسته رو باز کنی و ببینی چی توش هست داری حدس می زنی که چی؟ کی؟
هر چیزی که توش بود یک نامه هم توش باشه
یه نامه خوب، از اون نامه هایی که من تا حالا نگرفتم
یه نامه که بشه برای تا همیشه لای یه کتابی نگهش داشت
حتی وقتی هم که پیر شدی و خوندیش، هیجان اون روز یادت بیاد
.
زندگی من خیلی غم انگیزه، تا حالا هیچ کسی برای من نامه ننوشته. تا حالا پستچی هیچ بسته ای برای من نیاورده.
برای هر کاری که جوان باشم، دیگر دارد سنم از گرفتن نامه می گذرد، کاش پستچی یکبار هم برای من می آمد.
۸ نظر:
کامنت گذاشتي، فکر کردي وبلاگتو نخوندم؟؟؟ همين طوري يه چيزي گفتم؟؟؟
سلام . عیب از پستچی و بی کسی نیست نگین خانوم . کسی آدرس شما رو نداره . یه آدرس توی یکی از پستات بزن ببین چندتا بسته میاد در خونه تون.
پستچیا کم کار شدن.. همه همینن.
نه حامد، می خواستم با هم اختلات کنیم :))
داداش رسول پیدا کردن آدرس من کاری نداره، هر کی منو می شناسه مهسا رم می شناسه :))
یه مدتی بود که منم به این فکر می کردم.دلم یه نامه ی واقعی می خواست که بگیرم دستم و موقع خوندن بتونم پوست نازک و هوسناک کاغذ را لمس کنم.یه بار که با محمدرضا برگشتیم خونه یه نامه انداخته بودن توی خونمون.از طرف صاحبخونمون بود.با ترس نامه را باز کردم.رفته بود وبلاگمو خونده بود و نظرش رو توی سه صفحه برام نوشته بود.خیلی حال داد نگین.خیلی.
چه کیفی کردی فرناز
یعنی نمیشه این کارو بی سر و صدا انجام داد؟؟!! حتما باید آدرس رو دست دو تهیه کنیم ؟؟ اینجوری که هیجانی نداره نگین خانوم
ارسال یک نظر